Verbum

вывярга́ць гл. вывергнуць.

вывяржэ́нне гл. вывергнуцца, вывергнуць.

вы́габлеваць гл. габляваць.

вы́гаварыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).

Выказаць усё да канца.

Дайце яму в.

вы́гаварыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. што. Вымавіць, сказаць.

Гэта слова цяжка в.

2. што. Дамагчыся абяцання чаго-н. (разм.).

В. тыдзень адтэрміноўкі.

3. каму. Прабраць (разм.).

Маці выгаварыла хлапчуку за свавольства.

|| незак. выгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́гада, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -гад, ж.

1. Карысць, прыбытак; разлік.

Атрымаць выгаду.

Няма выгады ехаць туды.

2. Тое, што і выгода (у 1 і 2 знач.).

вы́гадавацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся; зак.

Дасягнуць сталага ўзросту; вырасці.

Дзяўчынка выгадавалася ў дзіцячым доме.

вы́гадаваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны; зак., каго-што.

Даглядаючы, вырасціць.

В. дзяцей.

В. сад.

|| незак. выгадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́гадаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Зберагчы, набыць, знайсці (пра час, сродкі, матэрыял).

В. час.

В. кавалак тканіны пры раскроі.

|| незак. выга́дваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́гадны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць выгаду, карысць.

Выгаднае пагадненне.

2. Які мае перавагу; спрыяльны, добры.

Выгаднае становішча.

Выгаднае месца для будаўніцтва.

|| наз. вы́гаднасць, -і, ж.