Verbum

антрапафа́гія

(гр. anthropophagia, ад anthropos = чалавек + phagein = есці, паядаць)

тое, што і канібалізм 1.

антрапафо́бія

(ад гр. anthropos = чалавек + phobos = страх)

хваравіта-псіхічны стан, які характарызуецца страхам перад людзьмі.

антрапацэнтры́зм

(фр. anthropocentrisme, ад гр. anthropos = чалавек + лац. centrum < гр. kentron = цэнтр)

рэлігійна-ідэалістычны погляд, паводле якога чалавек з’яўляецца цэнтрам і канчатковай мэтай Сусвету.

антраша́

(фр. entrechat)

лёгкі скачок уверх у балетным танцы, у час якога танцор ударае некалькі разоў нагой аб нагу.

антрэ́

(фр. entrée)

1) клоунскі нумар у цырку;

2) выхад аднаго або некалькіх выканаўцаў у балеце.

антрэпрэнёр

(фр. entrepreneur)

1) уст. прадпрымальнік, агент па гандлю;

2) прыватны тэатральны прадпрымальнік.

антрэсо́ль

(фр. entresol, ад entre = паміж + sol = зямля)

1) верхні паўпаверх дома;

2) верхні паўярус у структуры зальнага памяшкання, звычайна ў выглядзе галерэі;

3) паліца пад столлю кватэры для розных рэчаў.

антура́ж

(фр. entourage)

1) навакольнае асяроддзе, акружэнне;

2) перан. фон (у мастацкім творы, спектаклі).

антыбіётыкі

(ад гр. anti = супраць + bios = жыццё)

рэчывы біялагічнага паходжання, здольныя падаўляць жыццядзейнасць хваробатворных мікраарганізмаў.

антыдо́ты

(гр. antidoton = проціяддзе)

лекавыя сродкі для лячэння атручванняў; проціяддзі.