Verbum

ха́ла

(ст.-яўр. challā = белы хлеб)

віты белы хлеб прадаўгаватай формы.

халаго́л

(англ. cholagogue, ад гр. cholagogos = жаўцягонны)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры жоўцекамянёвай хваробе, халецыстытах, гепатахалецыстытах.

ха́лаза

(гр. chalaza = бугарок)

аснова семязавязі, месца прымацавання яе да семяножкі.

хала́зіян

(гр. chalazion = градзінка, зацвярдзенне)

пухлінападобнае ўтварэнне ў храстку павека велічынёй з гарошыну без прыкмет вострага запалення.

халако́ст

(англ. holocaust, ад гр. holos = цалкам + kausis = спаленне)

знішчэнне людзей спальваннем.

халангі́т

(ад гр. chole = жоўць + angeion = сасуд)

запаленне жоўцевых пратокаў.

хала́т

(ар. chalat)

1) верхняе хатняе або рабочае адзенне;

2) верхняе адзенне ў некаторых азіяцкіх народаў (напр. бухарскі х.).

халва́

(цюрк. halva)

салодкі кандытарскі выраб у выглядзе цвёрдай масы з расцёртага сланечніку, арэхаў і інш.

халемі́я

(ад гр. chole = жоўць + -емія)

накапленне ў крыві і тканках састаўных частак жоўці, атручванне арганізма жоўцевымі кіслотамі.

халензі́м

(ад гр. chole = жоўць + enksymos = раствораны)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як жаўцягонны сродак пры гепатытах, халецыстытах і захворваннях страўнікава-кішачнага тракту.