улу́с
(цюрк. ulus = народ)
1) пасяленне, стойбішча ў народаў Цэнтр. і Сярэд. Азіі, Сібіры;
2) адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Якуціі ў 18 — пач. 19 ст., што адпавядала раёну.