улу́с

(цюрк. ulus = народ)

1) пасяленне, стойбішча ў народаў Цэнтр. і Сярэд. Азіі, Сібіры;

2) адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Якуціі ў 18 — пач. 19 ст., што адпавядала раёну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)