Verbum

увеі́т

(ад п.-лац. uved = сасудзістая абалонка вока)

запаленне радужнай і сасудзістай абалонак вока.

уверцю́ра

(фр. ouverture)

1) музычны ўступ да оперы, аперэты, балета, драматычнага спектакля (параўн. антракт 2);

2) самастойны музычны твор для аркестра з адной часткі (напр. сімфанічная у.).

увіёлевы

[ад лац. u(itra) = звыш, за межамі + viola = фіялетавы колер]

які прапускае ультрафіялетавыя прамяні (напр. у-ае шкло).

увіра́ндра

(н.-лац. uvirandra)

водная травяністая расліна сям. апанагетанакветных з буйным лісцем, пашыраная ў вадаёмах Мадагаскара, на Беларусі вырошчваецца як акварыумная.

увра́ж

(фр. ouvrage = праца, твор)

раскошнае мастацкае выданне вялікага фармату, якое звычайна складаецца з гравюр.

увуля́рны

(ад лац. uvula = язычок мяккага паднябення)

лінгв. які вымаўляецца пры актыўным удзеле мяккага паднябення і язычка (напр. у-ыя зычныя).