Verbum

ро́стбіф

(англ. roastbeef)

ялавічына, засмажаная вялікім кавалкам.

ро́стверк

(ням. Rostwerk, ад Rost = краты + Werk = пабудова)

ніжняя частка фундамента збудавання.

ростр

(лац. rostrum = нос карабля)

таран у выглядзе галавы якой-н. жывёлы на насавой частцы старажытнарымскага ваеннага карабля.

ро́стра

(лац. rostra = насы караблёў)

1) трыбуна на форуме Стараж. Рыма, упрыгожаная насамі караблёў, захопленых у непрыяцеля;

2) архіт. упрыгожанні калон у выглядзе насавой часткі старажытнага судна.

ро́струм

(лац. rostrum = дзюба, морда)

1) частка вапняковага шкілета белемнітаў;

2) пярэдняя частка галавы ў некаторых рыб (напр. асятровых і акулавых);

3) хабаток у членістаногіх.

ро́стры

(гал. rooster = краты)

пляцоўкі, звычайна крацістыя, якія робяцца над палубай судна для шлюпак, катэраў, баркасаў і інш.