Verbum

мо́та

(іт. motto = слаўцо, досціп)

1) дасціпны выраз;

2) кароткі эпіграф.

мота-

(ад лац. motor = які прыводзіць у рух)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «маторны», «матарызаваны», «матацыклетны».

мотаама́тар

(ад мота- + аматар)

вадзіцель матацыкла, мотаролера або мапеда, які мае пасведчанне на права ваджэння і не з’яўляецца прафесіяналам.

мотабо́л

[ад мота- + (фут)бол]

футбол на матацыклах.

мотабо́т

(ад мота- + бот)

невялікае маторнае судна.

мотавеласпо́рт

(ад мота- + веласпорт)

від спорту і спартыўных спаборніцтваў на матацыклах і веласіпедах.

мотадро́м

(ад мота + -дром)

месца, прыстасаванае для спаборніцтваў па матацыклетнаму спорту і выпрабавання матацыклаў.

мотадрызі́на

(ад мота- + дрызіна)

дрызіна з рухавіком унутранага згарання.

мотакало́на

(ад мота- + калона)

калона аўтамабіляў, матацыклаў, якія рухаюцца ў пэўным парадку.

мотаклу́б

(ад мота- + клуб)

клуб, які аб’ядноўвае аматараў матацыклетнага спорту.