Verbum

б’еркандэ́ра

(н.-лац. bjerkandera)

губавы базідыяльны грыб сям. паліпоравых, які расце ў лясах на адмерлай драўніне, ствалах жывых дрэў, выклікае белую гніль.

б’еф

(фр. bief)

участак ракі або канала паміж дзвюма плацінамі, двума шлюзамі.