Verbum

блік

(ням. Blick)

1) светлая пляма, водбліск на гладкай паверхні (напр. сонечныя блікі);

2) злітак серабра, які змяшчае 2—3% свінцу; блікавае серабро.

блінда́ж

(фр. blindage)

земляное збудаванне са сценамі і пакрыццём з дрэва, жалезабетону для ўкрыцця жывой сілы ад мін, снарадаў.

блінк-кампара́тар

(ад англ. blink = мігцець + кампаратар)

прыбор для параўнання дзвюх фатаграфій аднаго і таго ж участка неба, якія атрыманы ў розны час адным тэлескопам.

блінт

(ням. blind = сляпы)

плоскае бясколернае цісненне на кніжных вокладках, якое робіцца гарачым прэсам.

блі́смус

(н.-лац. blysmus)

травяністая расліна сям. асаковых з плоскім лісцем, пашыраная на вільготных лугах у Еўразіі, Паўн. Амерыцы, Паўн. Афрыцы.

блістр

|англ. blister (coopper)]

неачышчаная медзь, якая змяшчае 1,5—2% прымесяў.

блі́стэр

(англ. blister = пузыр)

1) купалападобны выступ з празрыстай пластмасы на фюзеляжы самалёта для паляпшэння агляду і размяшчэння зброі і прыцэльных прыстасаванняў;

2) супрацьміннае патаўшчэнне корпуса карабля.

бліц

(ням. Blitz = бліскавіца)

1) лямпа для імгненнай моцнай успышкі святла пры фатаграфаванні;

2) праведзеная ў тэмпе партыя шахматнай гульні.

бліца́рд

(англ. blizzard)

назва ў ЗША і Англіі мяцеліцы, якая суправаджаецца моцным ветрам і нізкай тэмпературай паветра.

бліцкры́г

(ням. Blitzkrieg)

тэорыя маланкавай вайны, разлічанай на хуткую перамогу, як частка ваеннай дактрыны, што была створана нямецкімі мілітарыстамі ў пач. 20 ст.