Verbum

нітро́н

(гр. nitron = салетра)

сінтэтычнае валакно і тканіна з яго.

нітры́ды

(ад нітра- + гр. eidos = выгляд)

злучэнні азоту з металамі і некаторымі неметаламі; выкарыстоўваюцца ў тэхніцы.

нітры́лы

(ад нітра- + гр. yle = рэчыва)

арганічныя азоцістыя злучэнні, вытворныя сінільнай кіслаты; выкарыстоўваюцца пры вырабе сінтэтычных смолаў.

нітры́ты

(ад гр. nitron = салетра)

солі азоцістай кіслаты; выкарыстоўваюцца ў хімічнай прамысловасці і як угнаенне.

нітрыфіка́цыя

(ад нітра- + фікацыя)

працэс мікрабіялагічнага ператварэння аміяку ў азотную кіслату (параўн. дэнітрыфікацыя).

нітыно́л

[ад ні(кель) + ты(та)н]

гарачаўстойлівы нікелева-тытанавы сплаў.

нітэ́ла

(н.-лац. nitella)

шматклетачная водарасць сям. нітэлавых, якая расце на мяккіх ілістых грунтах у чыстай, спакойнай вадзе, радзей у вадаёмах з пясчаным дном.

нітэло́псіс

(н.-лац. nitellopsis)

шматклетачная водарасць сям. харавых, якая найболын часта трапляецца на ілістым дне ў глыбокіх прэсных вадаёмах.

ніхро́м

[ад ні(кель) + храм]

гарачатрывалы сплаў нікелю і хрому.

ні́цшыя

(н.-лац. nitzschia)

аднаклетачная дыятамавая водарасць сям. ніцшыевых, якая пашырана ў марскіх і саланаватых водах, трапляецца таксама ў глебе.