Verbum

турні́к

(ад фр. tourner = круціцца, вярцецца)

гімнастычны снарад, які складаецца з дзвюх стоек і гарызантальнай металічнай перакладзіны.

турніке́т

(фр. tourniquet)

1) прыстасаванне ў выглядзе рухомай крыжавіны, што ўстанаўліваецца ў праходах, каб наведвальнікі маглі праходзіць па адным;

2) кроваспыняльны жгут у выглядзе зробленай з матэрыі або скуры пятлі, што скручваецца з дапамогай рычага (палачкі).

турні́р

(ням. Turnier, ад фр. tourneoi)

1) спартыўнае спаборніцтва, у якім усе ўдзельнікі маюць паміж сабой па адной ці дзве сустрэчы (напр. шахматны т.);

2) спаборніцтва сярэдневяковых рыцараў.

турнэ́

(фр. tournée)

1) падарожжа па кругавым маршруце;

2) паездка артыстаў на гастролі, а таксама спартсменаў на выступленні.

турнэ́пс

(англ. turnips, ад turnip = рэпа)

расліна сям. крыжакветных, пашыраная ва ўмераных зонах, караняплоды якой ідуць на корм жывёле; кармавая рэпа.

турню́р

(фр. tournure)

модная ў канцы 19 ст. прыналежнасць жаночага туалету ў выглядзе падушачкі, якую падкладвалі пад плацце ззаду ніжэй таліі, каб надаць пышнасць фігуры, а таксама шырокая спадніца, прызначаная для нашэння з такой падушачкай.

туры́зм

(фр. tourisme)

падарожжа ў вольны час па сваёй краіне і ў іншыя краіны, калі адпачынак спалучаецца з элементамі спорту і пазнавальнымі задачамі.

турынгі́т

(ад ням. Thüringen = назва правінцыі ў Германіі)

мінерал групы хларыдаў падкласа лістовых сілікатаў зеленаватага колеру, складаны алюмасілікат жалеза і алюмінію.

туры́ст

(фр. touriste)

той, хто займаецца турызмам.

турэ́ль

(фр. tourelle)

прыстасаванне для кругавога вярчэння кулямёта або гарматы на ваенных самалётах, караблях, танках.