Verbum

німфе́я

(гр. nimphaia = якая належыць німфам)

водная расліна сям. гарлачыкавых, якая расце ў сажалках, азёрах, павольна цякучых рэчках; гарлачык.

ніо́бій

(н.-лац. niobium, ад гр. Niobe = імя дачкі міфічнага цара Тантала)

хімічны элемент, светла-шэры метал; выкарыстоўваецца ў ракетабудаванні, авіяцыйнай і касмічнай тэхніцы, радыёэлектроніцы.

ні́пель

(англ. nipple)

металічная злучальная трубка з разьбой на канцах (у прыладах і механізмах).

нірва́на

(санскр. nirvana = знікненне, згасанне)

стан спакою і шчасця, які, паводле будызму, дасягаецца адмаўленнем ад жыццёвых клопатаў і імкненняў.

ніста́гм

(гр. nistagmos = дрымота)

мед. міжвольныя рухі вочных яблыкаў, якія часта паўтараюцца; дрыжанне вачэй.

ністаці́н

(ад гр. nystaktes = які гайдае)

лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняецца пры кандыдамікозе.

ніт​¹

(польск. nit, ад ням. Niete)

металічны стрыжань з галоўкай на адным канцы і разьбой на другім, на якую накручваецца гайка.

ніт​²

(ад лац. nitere = блішчаць)

адзінка яркасці паверхні, якая свеціцца, роўная яркасці паверхні ў 1 м​² у перпендыкулярным да яе напрамку пры сіле святла ў 1 кандэлу.

нітава́ць

(польск. nitować, ням. nieten)

злучаць, змацоўваць нітамі.

ніто́н

(ад лац. nitere = блішчаць)

тое, што і радон.