Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

шыфанье́р

(фр. chiffonnier)

шафа для бялізны і дробных рэчаў.

шы́фер

(ням. Schiefer)

пліткі або лісты з шэрага гліністага сланцу для пакрыцця даху.

шыферве́йс

(ням. Schicfcrweiß, ад Schiefer = сланец + Weiß = белая фарба)

устарэлая назва свінцовага бяліла.

шыфо́н

(фр. chiffon = ануча)

тонкая баваўняная або шаўковая тканіна для жаночага адзення.

шыфр

(фр. chiffre, ад с.-лац. cifra < ар. sifr = нуль)

1) сістэма ўмоўных знакаў (лічбаў, літар і інш.) для сакрэтнага пісьма;

2) код, які выкарыстоўваецца пры механізаванай апрацоўцы дадзеных на лічыльна-перфарацыйных і электронна-вылічальных машынах;

3) бібліятэчны рэгістрацыйны знак на кнігах.

шыфрагра́ма

(ад шыфр + -грама)

шыфраваная тэлеграма, радыёграма, тэлефанаграма.

шыфра́тар

(ад шыфр)

устройства для кадзіравання сігналаў у тэлемеханіцы, сувязі, радыёлакацыі і інш.

шы́хта

(ням. Schicht)

сумесь руды, металу, вугалю і інш., якую загружаюць у металургічную печ для плаўкі.

шэвалье́

(фр. chevalier = рыцар, кавалер)

дваранскі тытул у феадальнай Францыі.

шэ́вер

(англ. shaver)

металарэзны інструмент для шэвінгавання ў выглядзе зубчастага кола з рэзальнымі кантамі на зубцах.