Verbum

дрэйфава́ць

(рус. дрейфовать, ад гал. drijven)

1) рухацца пад уздзеяннем ветру або цячэння (пра лёд, судна);

2) манеўруючы парусамі, заставацца прыблізна на адным месцы.

дрэ́йфіць

(рус. дрейфить, ад гал. drijven = плаваць)

разм. адступаць перад цяжкасцямі, небяспекай; баяцца, губляцца.

дрэк

(гал. dreg)

невялікі якар на грабных суднах.

дрэ́на

(англ. drain)

падземны штучны вадасцёк (труба) для асушэння грунту.

дрэна́ж

(англ. drainage, ад drain = труба)

1) асушэнне грунту з дапамогай сістэмы каналаў, труб;

2) вывядзенне з раны гною, вадкасці з дапамогай спецыяльнай трубкі.

дрэ́нчэр

(англ. drencher, ад drench = змочваць)

насадка-распырсквальнік на трубах проціпажарнай водаправоднай сеткі.

дрэпанакла́дус

(н.-лац. drepanocladus)

лістасцябловы мох сям. амблістэгіевых, які расце на балотах, у вадаёмах, на вільготнай глебе, пнях у лясах.

дрэсірава́ць

(фр. dresser)

1) вучыць жывёл выконваць якія-н. дзеянні;

2) перан. муштраваць каго-н.

ду́а

(лац. duo = два)

старадаўняя назва інструментальнага дуэта.

дуадэна́льны

(ад лац. duodeni = па дванаццаць)

анат. дванаццаціперсны; які датычыць дванаццаціперснай кішкі.