Verbum

шало́т

(фр. échalote)

травяністая расліна сям. лілейных з ядомымі цыбулінай і лісцем, пашыраная ў Паўд.-Зах. Азіі; на Беларусі вырошчваецца вельмі рэдка.

шалфе́й

(ад лац. salvia = якая лечыць)

травяністая расліна сям. ясноткавых з духмянымі фіялетавымі, чырвонымі або белымі кветкамі, пашыраная ў розных кліматычных зонах; на Беларусі вядома як лекавая, эфіраалейная, дэкаратыўная.

шаль

(фр. châle, ад перс. šāl)

доўгая вузкая вязаная або тканая хустка, якой пакрываюць плечы і галаву або захутваюць шыю.

шальмава́ць

(ням. schelmen)

1) ганьбаваць, знеслаўляць каго-н.;

2) хітрыць, падманваць.

шалява́ць

(польск. szalować, ад ням. beschalen)

абіваць тонкімі дошкамі сцены будынка.

шамазі́т

(фр. chamosite, ад Chamoson = назва мясцовасці ў Швейцарыі)

мінерал класа сілікатаў шаравата-зялёнага або чорнага колеру; жалезная руда.

шама́н

(эвенк. saman = узбуджаны чалавек)

чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх засноўваецца на веры ў духаў.

шамбер’е́р

(фр. chambrière)

доўгі хлыст, які выкарыстоўваецца ў цырку для дрэсіроўкі коней.

шамо́т

(фр. chamotte)

вогнетрывалая гліна або каалін, апаленыя пры высокай тэмпературы да спякання, а таксама керамічныя вырабы з іх.

шампа́нскае

(ад фр. champagne = віно з правінцыі Champagne)

высакасортнае пеністае вінаграднае віно, якое насычана вуглякіслым газам.