Verbum

хала́зіян

(гр. chalazion = градзінка, зацвярдзенне)

пухлінападобнае ўтварэнне ў храстку павека велічынёй з гарошыну без прыкмет вострага запалення.

халако́ст

(англ. holocaust, ад гр. holos = цалкам + kausis = спаленне)

знішчэнне людзей спальваннем.

халангі́т

(ад гр. chole = жоўць + angeion = сасуд)

запаленне жоўцевых пратокаў.

хала́т

(ар. chalat)

1) верхняе хатняе або рабочае адзенне;

2) верхняе адзенне ў некаторых азіяцкіх народаў (напр. бухарскі х.).

халва́

(цюрк. halva)

салодкі кандытарскі выраб у выглядзе цвёрдай масы з расцёртага сланечніку, арэхаў і інш.

халемі́я

(ад гр. chole = жоўць + -емія)

накапленне ў крыві і тканках састаўных частак жоўці, атручванне арганізма жоўцевымі кіслотамі.

халензі́м

(ад гр. chole = жоўць + enksymos = раствораны)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як жаўцягонны сродак пры гепатытах, халецыстытах і захворваннях страўнікава-кішачнага тракту.

хале́ра

(лац. cholera < гр. cholera, ад chole = жоўць)

вострая інфекцыйная кішачная хвароба, якая суправаджаецца рвотай, паносам; узбуджальнікі — вібрыёны.

хале́рык

(лац. cholericus < гр. cholerikos, ад chole = жоўць)

неўраўнаважаны чалавек, які лёгка ўзбуджаецца пад уздзеяннем якіх-н. уражанняў.

халестэры́н

(ад гр. chole = жоўць + стэрын)

арганічнае тлушчападобнае рэчыва з групы стэрынаў, якое змяшчаецца ў нервовай і тлушчавай тканках, печані чалавека і жывёл і адыгрывае важную ролю ў жыццядзейнасці арганізма.