Verbum

туі́дыум

(н.-лац. thuidium)

лістасцябловы мох сям. туідыевых, які расце на ламаччы ў сырых лясах, на вільготных лугах, на камянях.

ту́лій

(н.-лац. thulium, ад гр. Thoule = старажытнагрэчаская назва Скандынавіі)

хімічны элемент, метал, які належыць да лантаноідаў.

тулумба́с

(тур. tulumbaz)

старадаўні музычны інструмент, разнавіднасць літаўраў.

тулярэмі́я

(н.-лац. tularaemia, ад Tulare = назва мясцовасці ў Каліфорніі + гр. haima = кроў)

вострае інфекцыйнае захворванне чалавека і жывёл (галоўным чынам грызуноў), якое характарызуецца агульным атручэннем арганізма, ліхаманкай, паражэннем лімфатычных вузлоў і інш.

ту́мар

(лац. tumor)

мед.. пухліна.

ту́мба

(лац. tumba)

1) невысокі слупок каля дарогі або тратуара;

2) круглае збудаванне для наклейвання аб’яў, афіш;

3) ніжняя частка пісьмовага стала ў выглядзе невялікай шафкі з шуфлядамі.

ту́мблер

(англ. tumbler)

механічны пераключальнік у электра- і радыётэхнічных прыборах.

ту́на

(ісп. tuna)

від апунцыі, які культывуюць як харчовую і кармавую расліну ў Міжземнамор’і, Паўд. Афрыцы, Аўстраліі.

тунг

(кіт. tung)

лістападнае дрэва сям. малачаевых, пашыранае ў Паўд. і Паўд.-Усх. Азіі, з насення якога здабываюць алей для тэхнічных мэт.

ту́ндра

(рус. тундра, ад фін. tunturi = літар. бязлесая плоская вяршыня)

бязлесая, бедная расліннасцю балоцістая прастора ў прыпалярных абласцях, у зоне вечнай мерзлаты.