Verbum

до́нна

(іт. donna, ад лац. domina = пані)

ветлівы зварот да жанчын у Італіі.

до́нья

(ісп. dona = пані)

ветлівы зварот да жанчын у Іспаніі і іншых іспанамоўных краінах.

допельендбо́л

(ад ням. doppelend = двухканцовы + англ. ball = мяч)

спартыўны снарад для трэніроўкі ў боксе ў выглядзе мяча, што вісіць на доўгай спружыне і адцягнены знізу вяроўкай.

до́пель-цэ́нтнер

(ням. Doppelzentner = двайны цэнтнер)

мера вагі ў Германіі, Даніі, Венгрыі, роўная 100 кг.

до́пінг

(англ. doping, ад dope = даваць наркотыкі)

сродкі, якія штучна ўзбадзёрваюць арганізм, стымулююць на кароткі час фізічную і нервовую дзейнасць; выкарыстоўваюцца ў ветэрынарыі, а часам і ў спорце, што забаронена міжнароднымі спартыўнымі арганізацыямі.

дорн

(ням. Dorn = калючка)

1) парожні або суцэльны цыліндр, на якім праводзіцца зборка, склейванне або вулканізацыя гумавых вырабаў;

2) стрыжань з загартаванай сталі для прашывання адтулін у нагрэтым стальным злітку;

3) апраўка з прыстасаваннем для ўтрымлівання насаджанага прадмета.

дорсавентра́льны

[ад дарса(льны) + вентральны]

анат. спінна-брушны (пра орган цела жывёлы або чалавека).

драба́нт

(польск. drabant, ад ням. Drabant)

1) целаахоўнік пры знатнай асобе ў сярэдневяковай Польшчы і Вялікім княстве Літоўскім;

2) салдат кавалергардскай роты ў арміі Пятра I;

3) афіцэрскі дзяншчык у казацкіх войсках.

дра́га

(фр. drague, ад англ. drag)

1) плывучая землечарпальная машына, прызначаная для паглыблення дна рэк і азёр, а таксама для распрацоўкі рассыпных залежаў золата і плаціны;

2) спецыяльная сетка для здабывання з дна глыбокіх вадаёмаў жывёл і раслін.

драгама́н

(фр. dragoman, ад ар. targumān)

перакладчык пры дыпламатычных і консульскіх прадстаўніцтвах, пераважна ў краінах Усходу.