Verbum

до́ліхас

(н.-лац. Dolichos)

травяністая расліна сям. бабовых, пашыраная ў тропіках і субтропіках Азіі і Афрыкі; некаторыя віды культывуюцца як харчовыя і кармавыя.

до́льчэ

(іт. dolce)

муз. пяшчотна.

до́мбра

(казах. dombra)

казахскі народны струнны музычны інструмент з корпусам акруглай формы.

до́мра

(цюрк. domra)

шчыпковы музычны інструмент з чатырма струнамі, падобны на мандаліну.

дон

(ісп. don, іт. don, ад лац. dominus = пан)

1) ветлівы зварот да мужчыны ў Іспаніі і іспанамоўных краінах;

2) ганаровы тытул духавенства і дваран у Італіі.

до́нар

(англ. donar, ад лац. donare = дарыць, ахвяраваць)

1) чалавек, у якога бяруць кроў для пералівання ці які-н. орган для перасадкі хвораму (рэцыпіенту 1);

2) фіз. дэфект крышталічнай рашоткі паўправадніка (напр. дамешкавы атам), здольны аддаваць электроны ў зону праводнасці.

донг

(в’етн. dong)

грашовая адзінка В’етнама, роўная 100 су.

донжуа́н

(фр. Don-Juan, ад ісп. Don Juan = персанаж многіх твораў літаратуры і мастацтва)

шукальнік любоўных прыгод, спакуснік жанчын.

до́нка

(англ. donkey-engine = дапаможны рухавік)

поршневы паравы насос на судне.

донкіхо́т

[ісп. Don Quijote = герой рамана ісп. пісьменніка Сервантэса (1547—1616)]

наіўны летуценнік, фантазёр, які марна змагаецца за высокія, але неажыццявімыя ідэалы.