Verbum

дзю́рэн

(ад лац. durus = цвёрды)

шчыльная матавая састаўная частка выкапнёвага вугалю, якая залягае слаямі ў яго пластах.

дзюшане́я

(н.-лац. duchesnea)

травяністая расліна сям. ружавых з жоўтымі адзіночнымі кветкамі, пашыраная ва Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

дзюшэ́с

(фр. duchesse = літар. князёўна)

1) сорт дэсертных груш з сакавітай салодкай мякаццю;

2) цукеркі з грушавай начынкай;

3) бліскучая тканіна тыпу атласу.

дзяк

(ад гр. diakonos = служка)

1) ніжэйшы царкоўны служыцель у праваслаўнай царкве; псаломшчык;

2) пісец у Стараж. Русі, а ў 14—17 ст. службовая асоба ў дзяржаўных установах Вялікага княства Літоўскага і Маскоўскай дзяржавы.

дзя́каваць

(польск. dziękować, ад ням. danken)

выказваць удзячнасць, падзяку.

дзя́кла

(літ. dùuoklė)

падатак збожжам за землекарыстанне ў Вялікім княстве Літоўскім 15—16 ст.

до

(лац. do)

першы гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

до́берман

(ням. Dobermann = прозвішча гадавальніка сабак)

тое, што і доберман-пінчэр.

до́берман-пі́нчэр

(ад доберман + пінчэр)

парода службовых сабак з клінападобнай галавой і кароткай, густой, бліскучай поўсцю.

дог

(англ. dog = сабака)

парода службовых буйных сабак з кароткай поўсцю, тупой мордай і моцнымі сківіцамі.