Verbum

шке́нцель

(гал. schenkel)

кароткі стальны або пяньковы карабельны трос з блокам ці кольцам на канцы.

шкіле́т

[гр. skeleton (soma) = высахлае цела]

1) сукупнасць касцей, якія ствараюць цвёрдую аснову цела чалавека і жывёл;

2) аснова, каркас чаго-н. (напр. ш. абгарэлай машыны, ш. твора).

шкі́пер

(гал. schipper, англ. skipper)

1) уст. капітан камерцыйнага судна;

2) асоба, адказная за маёмасць на ваенным караблі;

3) капітан несамаходнага рачнога судна.

шкіпіна́р

(ст.-польск. szpikanard, ад лац. spica nardi = лаванда)

празрыстая ці жаўтаватая гаручая вадкасць з едкім пахам, якая здабываецца перагонкай смалы хвойных дрэў і прымяняецца ў медыцыне і лакафарбавай вытворчасці.

шкіў

(гал. schijf)

кола, на якое надзяваецца пас, дзякуючы чаму перадаецца рух з аднаго вала на другі.

шко́да

(ст.-польск. szkoda, ад ст.-в.-ням. scado)

1) урон, страта;

2) патрава, зробленая жывёлай.

шко́ла

(лац. schola, ад гр. schole)

1) навучальная ўстанова, якая ажыццяўляе агульную адукацыю і выхаванне маладога пакалення, а таксама будынак, дзе гэта ўстанова размяшчаецца;

2) сістэма адукацыі, вывучка, набыты вопыт (напр. ш. жыцця, ш. ігры на баяне);

3) кірунак у навуцы, літаратуры, мастацтве, звязаны пераемнасцю прынцыпаў і метадаў (напр. ш. крытычнага рэалізму).

шкот

(гал. schoot)

снасць, якая мацуецца да вуглоў парусоў і служыць для расцягвання парусоў і кіравання імі ў час руху судна.