Verbum

фразеало́гія

(ад гр. phrasis, -seos = выраз + -логія)

1) раздзел мовазнаўства, які вывучае ўстойлівыя моўныя звароты;

2) устойлівыя звароты ў якой-н. мове, у мове пісьменніка, асобнага твора.

фразе́р

(фр. phraseur, ад гр. phrasis = выраз)

чалавек, які любіць гаварыць напышлівыя фразы.

фразі́раваць

(фр. phraser, ад гр. phrasis = выраз)

выдзяляць у вымаўленні або пры музычным выкананні выразныя месцы фраз.

фрак

(фр. frac)

мужчынскі парадны вячэрні сурдут з выразанымі спераду поламі і вузкімі доўгімі фалдамі ззаду (напр. ф. дырыжора).

фракту́ра

(лац. fractura = надлом)

1) мед. пералом;

2) адзін з відаў гатычнага шрыфту;

3) почырк гатычнага малюнка.

фра́кцыя

(лац. fractio = разломванне)

1) група членаў якой-н. партыі ў парламенце, грамадскай арганізацыі або адасобленая групоўка ўнутры палітычнай партыі;

2) частка сыпкага або кускавога цвёрдага рэчыва, выдзеленага дробнай перагонкай з вадкасці, раствору (напр. ф. нафты);

3) частка зярністага матэрыялу, выдзеленая пры сартаванні чаго-н. (напр. буйная ф. пяску);

4) састаўная частка глебы, пароды.

фракцыяні́раваць

(фр. fractionner, ад лац. fractio = разломванне)

падвяргаць раздзяленню на фракцыі газ, вадкую сумесь і інш.

фрамбе́зія

(н.-лац. framboesia, ад фр. framboise = маліна)

хранічнае інфекцыйнае захворванне, якое характарызуецца паражэннямі скуры, касцей, суставаў; сустракаецца ў трапічных краінах.

фраму́га

(польск. framuga < ням. Brandbogen, ад Brand = пажар + Bogen = лук)

верхняя створка акна або дзвярэй.

франдзёр

(фр. frondeur)

1) удзельнік фронды;

2) перан. той, хто франдзіруе, выказвае незадаволенасць чым-н.