Verbum

турбакампрэ́сар

(ад турба- + кампрэсар)

цэнтрабежны або восевы кампрэсар, які прыводзіцца ў рух турбінай.

турба́н

(фр. turban, ад перс. dulbend = тканіна з крапівы)

галаўны ўбор у народаў Азіі і Паўн. Афрыкі ў выглядзе палотнішча лёгкай тканіны, абматанай вакол галавы.

турбапа́ўза

(ад лац. turbo = віхор + паўза)

мяжа ў верхняй атмасферы на вышынях каля 105—115 км, вышэй якой роля турбулентнага перамешвання кампанентаў атмасферы нязначная.

турбапо́мпа

(ад турба- + помпа)

агрэгат, які складаецца з помпы і турбіны, што прыводзіць помпу ў дзеянне.

турбарэакты́ўны

(ад турба- + рэактыўны)

такі, у якім сіла рэактыўнага руху спалучаецца з работай газавай турбіны (напр. т. рухавік, т. самалёт).

турба́цыя

(польск. turbacja, ад лац. turbatio)

турбота, клопат.

турбеля́рыі

(с.-лац. turbellaria)

клас плоскіх чарвей; арганізмы з двухбакова-сіметрычным целам даўжынёй 0,1 мм — 35 см, укрытым раснічкамі; жывуць у морах і прэсных вадаёмах, вільготнай глебе, некаторыя — паразіты ігласкурых, малюскаў, ракападобных; раснічныя чэрві.

турбідыме́трыя

(ад лац. turbidus = мутны + -метрыя)

метад колькаснага аналізу ў хіміі, заснаваны на вымярэнні інтэнсіўнасці святла, якое аслаблена каламутным асяроддзем.

турбі́на

(фр. turbine)

рухавік, у якім энергія пары, газу або цячэння вады пераўтвараецца ў механічную работу.

турбо́

(фр. turbot)

донная драпежная рыба сям. камбалавых, якая пашырана ў Міжземным моры і ў Атлантычным акіяне.