Verbum

дэцэрэбра́цыя

(ад дэ- + лац. cerebrum = мозг)

метад даследавання рэфлекторнай дзейнасці прадаўгаватага і спіннога мозгу пры ізаляцыі іх ад уплыву кары вялікіх паўшар’яў пераразаннем стваловай часткі галаўнога мозга.

дэшыфрава́ць

(фр. déchiffrer)

разбіраць напісанае шыфрам, тайнапісам або невядомым алфавітам.

дэшыфра́тар

(ад фр. déchiffrer = разбіраць)

устройства для аўтаматычнага дэшыфравання паведамлення, якое перадаецца ўмоўнымі сігналамі (кодам, шыфрам); кодапераўтваральнік.

дээмульса́тар

(ад дэ- + эмульсія)

устаноўка для аддзялення нафты ад вады.

дээмульса́цыя

(ад дэ- + эмульсія)

разбурэнне эмульсіі.

дээскала́цыя

(ад дэ- + эскалацыя)

звужэнне маштабаў, змяншэнне, паслабленне чаго-н.; спыненне эскалацыі.

дээтніза́цыя

(ад дэ- + этнас)

страта нацыянальна-спецыфічнага ў культуры, мове і побыце этнасу; згортванне або выцясненне нацыянальных формаў грамадскага жыцця.

дээтымалагіза́цыя

(ад дэ- + этымалогія)

страта словам першапачатковых этымалагічных сувязей, страта ў свядомасці носьбітаў мовы сэнсавай сувязі дадзенага слова з утваральнай асновай.

дэ-фа́кта

(лац. de facto)

фактычна, сапраўды (проціл. дэ-юрэ).

дэ-ю́рэ

(лац. de jure)

юрыдычна, на падставе закона, фармальна (проціл. дэ-факта).