Verbum

дэрыва́цыя

(лац. derivatio = адвядзенне, адхіленне)

1) бакавое адхіленне снарадаў і куль наразной зброі ад плоскасці стральбы;

2) адвод вады з ракі, вадасховішча ці іншага вадаёма ў бакавы канал для суднаходства, энергетыкі або ірыгацыі;

3) лінгв. утварэнне новых слоў ад слова-асновы.

дэ́рык

(англ. derrick)

грузападымальны кран з паваротнай стралой.

дэрэаліза́цыя

(ад дэ- + рэалізацыя)

псіхічнае расстройства ў выглядзе перажывання адчужэння рэальнага свету, калі навакольнае ўспрымаецца аддаленым, бясколерным, нежыццёвым.

дэсальвата́цыя

(ад дэ- + сальватацыя)

з’ява, процілеглая сальватацыі.

дэса́нт

(фр. descente = літар. апусканне, высадка)

1) высадка войск з самалётаў або караблёў на тэрыторыю праціўніка;

2) войскі, прызначаныя для высадкі або высаджаныя на тэрыторыю праціўніка для баявых дзеянняў (напр. марскі д., паветраны д.).

дэ́сань

(польск. desen, ад фр. dessin = малюнак)

уст. узор.

дэсегрэга́цыя

(ад дэ- + сегрэгацыя)

адмена сегрэгацыі, ліквідацыя заканадаўства, якое падзяляе насельніцтва паводле расавых адзнак.

дэселеро́метр

(ад дэ- лац. celero = паскараю + -метр)

прыбор для вымярэння памяншэння хуткасці транспартнай машыны за адзінку часу.

дэсенсібіліза́цыя

(ад дэ- + сенсібілізацыя)

1) змяншэнне адчувальнасці арганізма да паўторнага ўвядзення хімічных рэчываў, што выклікаюць алергію;

2) змяншэнне святлоадчувальнасці фатаграфічнага матэрыялу.

дэсе́рт

(фр. dessert)

салодкія стравы, цукеркі, фрукты, якія падаюцца ў канцы абеду.