Verbum

дэко́р

(фр. décor, ад лац. decorare = упрыгожваць)

сукупнасць дэкаратыўных элементаў у архітэктуры.

дэко́рт

(ням. Dekort)

скідка з цаны тавару за датэрміновую яго аплату або больш нізкую якасць у параўнанні з умовамі здзелкі.

дэко́рум

(лац. decorum = прыстойнасць)

знешняя прыстойнасць, адпаведныя займаемай займанай пасадзе абставіны.

дэкрэме́нт

(лац. decrementum = змяншэнне)

1) фіз. колькасная характарыстыка аслаблення згасаючых ваганняў;

2) фізіял. паступовае затуханне хвалі нервовага ўзбуджэння пры яе пашырэнні па нерву, уласцівае для беспазваночных жывёл.

дэкрэ́т

(фр. décret, ад лац. decretum)

пастанова ўрада, якая мае сілу закона; указ, закон (напр. д. аб зямлі, д. аб ахове помнікаў).

дэкрэтава́ць

(фр. décréter, ад лац. decretum = дэкрэт)

устанаўліваць што-н. дэкрэтам.

дэкрэта́л

(с.-лац. decretale, ад лац. decretalis = які датычыць дэкрэта)

папскі статут.

дэкрэта́ліі

(ад лац. decretalis = які датычыць дэкрэта)

1) пастановы рымскіх пап у выглядзе пасланняў па пытаннях царкоўнага кананічнага права;

2) сярэдневяковыя зборнікі законаў і інш. прававых актаў.

дэкрэшчэ́нда

(іт. decrescendo = змяншаючы)

тое, што і дымінуэнда.

дэкстракарды́я

(ад лац. dexter, -tri = правы + -кардыя)

прыроджаная анамалія становішча сэрца, пры якой большая частка сэрца размешчана ў грудной клетцы з правага боку.