Verbum

дэкатро́н

(ад дэка- + -трон)

іонны прыбор для пераключэння электрычных ланцугоў; выкарыстоўваецца ў вылічальнай тэхніцы.

дэкаці́раваць

(фр. décatir = знішчаць бляск)

апрацоўваць шарсцяную тканіну парай або гарачай вадой для паляпшэння яе якасці.

дэка́эдр

(ад дэка- + -эдр)

дзесяціграннік.

дэкваліфікава́ць

(ад дэ- + кваліфікаваць)

пазбаўляць кваліфікацыі.

дэкваліфіка́цыя

(ад дэ- + кваліфікацыя)

страта кваліфікацыі, прафесіянальных ведаў, навыкаў (параўн. дыскваліфікацыя).

дэ́кель

(ням. Deckel = пакрышка)

эластычная пакрышка на друкарскім цыліндры 1 або тыглі 2, якая прыціскае паперу да ўсіх элементаў друкарскай формы.

дэкламава́ць

(лац. declamare)

1) выразна чытаць мастацкія творы на памяць;

2) перан. гаварыць узнёсла, з пафасам.

дэклама́тар

(лац. declamator)

чалавек, які валодае майстэрствам дэкламацыі.

дэклама́цыя

(лац. declamatio = выпрацоўка красамоўства)

1) выразнае чытанне мастацкіх твораў на памяць;

2) перан. штучна ўзнёслая манера гаварыць.

дэкларава́ць

(лац. declarare = заяўляць, аб’яўляць)

афіцыйна абвяшчаць, выступаць з дэкларацыяй (напр. д. свабоду і роўнасць).