Stück
n -(e)s, -e разм. тс. -en і - (як мера)
1) кава́лак; ча́стка
ein ábgebrochenes ~ — абло́мак
ein ábgehauenes ~ — абру́бак
ein ángesetztes ~ — надста́ўка
ein aufgenähtes ~ — нашыўка
ein ~ Land — кава́лак зямлі́
2) шту́ка (яек і г.д.); экземпля́р (калекцыі); ме́сца (багажу); галава́ (пры ўказанні на колькасць жывёл)
3) уры́вак (з кнігі, мовы і г.д.)
4) п’е́са
ein ~ gében* — ста́віць п’е́су
5) вайск. гарма́та
◊ sich in (táusend) ~e zerréißen* — разм. выпіна́цца [вылу́звацца] са ску́ры
sich für j-n in ~e réißen lássen* — стая́ць гаро́ю за каго́-н.
aus fréien Stücken — (до́бра) ахво́тна
gróße Stücke auf j-n hálten* — звя́зваць вялі́кія надзе́і з кім-н.
Stückarbeit
f -, -en здзе́льная пра́ца; пра́ца, яка́я апла́чваецца пашту́чна [ад шту́кі]
stückeln
vt
1) драбні́ць, крышы́ць, разраза́ць на кава́лкі
2) сшыва́ць з кава́лкаў
Stückgut
n -es, -güter камерц. шту́чны тава́р, дро́бны тава́р
Stücklohn
m -s, -löhne здзе́льная апла́та
stückweise
adv пашту́чна; кава́лкамі
Stückwerk
n -es, -e
1) няско́нчаная [няцэ́лая] рабо́та
sein Wíssen ist nur ~ — у яго́ няма́ глыбо́кіх ве́даў
2) гл. Stückarbeit
Stückzahl
f -, -en ко́лькасць экземпля́раў [асо́бнікаў]