Stück

n -(e)s, -e разм. тс. -en і - (як мера)

1) кава́лак; ча́стка

ein bgebrochenes ~ — абло́мак

ein bgehauenes ~ — абру́бак

ein ngesetztes ~ — надста́ўка

ein aufgenähtes ~ — нашыўка

ein ~ Land — кава́лак зямлі́

2) шту́ка (яек і г.д.); экземпля́р (калекцыі); ме́сца (багажу); галава́ (пры ўказанні на колькасць жывёл)

3) уры́вак (з кнігі, мовы і г.д.)

4) п’е́са

ein ~ gben* — ста́віць п’е́су

5) вайск. гарма́та

◊ sich in (tusend) ~e zerrißen*разм. выпіна́цца [вылу́звацца] са ску́ры

sich für j-n in ~e rißen lssen* — стая́ць гаро́ю за каго́-н.

aus frien Stücken — (до́бра) ахво́тна

grße Stücke auf j-n hlten* — звя́зваць вялі́кія надзе́і з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)