Kúgel
f -, -n
1) шар
2) ку́ля; ядро́
die ~ stóßen — спарт. штурха́ць ядро́
◊ éine gróße ~ schíeben* — разм. правярну́ць вялі́кую спра́ву
die ~ kommt ins Róllen — рашу́чы мо́мант блі́зка; ≅ лёд крану́ўся
Kúgelabschnitt
m -(e)s, -e матэм. шаравы́ сегме́нт
Kúgelausschnitt
m -(e)s, -e матэм. шаравы́ се́ктар
kúgelförmig, kúgelig
a шарападо́бны, сферы́чны, кру́глы
kúgeln
1.
vt кача́ць; надава́ць фо́рму ша́ра, каці́ць
2.
vi
1) (s) кача́цца, каці́цца
2) (h) (über A) балаці́раваць (шарамі чыю-н. кандыдатуру)
3.
(sich) кача́цца, каці́цца
sich vor Láchen ~ — кача́цца [захо́дзіцца] ад [са] сме́ху
Kúgelschreiber
m -s, - ша́рыкавая ру́чка, самапі́ска
kúgelsicher
a які́ не прабіва́ецца ку́лямі, куленепрабіва́льны