bréchen
*
1.
vt
1) лама́ць; ірва́ць, зрыва́ць (кветкі)
den Flachs ~ — мяць лён
j-m das Herz ~ — разбі́ць чыё-н. слю́ца, мо́цна засму́ціць каго́-н.
2) паруша́ць (дагавор, маўчанне і г.д.)
sein Wort ~ — пару́шыць, не стрыма́ць сло́ва
3) злама́ць (супраціўленне і г.д.)
éinen Rekórd ~ — пабі́ць рэко́ры́
4) праламля́ць (промні святла)
2.
vi (s)
1) лама́цца, ло́пацца (пра лёд і г.д.)
2) га́снуць (пра позірк), заміра́ць (пра гукі)
3) (h) (mit D) перапыня́ць зно́сіны (з кім-н., з чым-н.)
4) (s) прарыва́цца, урыва́цца
die Sónne brach durch die Wólken — со́нца вы́глянула з-за хмар
3.
(sich)
фіз. праламля́цца
Bréchmittel
n -s, - фарм. рво́тнае [сро́дак на ванітава́нне]
Brei
m -(e)s, -e ка́ша; пюрэ́; ме́шанка
◊ um etw. (A) wie die Kátze um den héißen ~ herúmgehen* — не ве́даць, як падступі́цца (да чаго-н.)
víele Köche verdérben* den ~ — у сямі́ ня́нек дзіця́ без но́са
breit
a шыро́кі; разле́глы
zwei Méter ~ — шырынёй два ме́тры
◊ er hat éinen ~en Búckel — разм. на яго́ мо́жна навалі́ць усё, што хо́чаш
sich ~ máchen — рассе́сціся; развалі́цца; (ёмка) уладкава́цца; разм. задзіра́ць нос уго́ру