unterziehen
I únterziehen
* vt
1) надзява́ць пад спод [пад ніз], паддзява́ць
2) буд. падво́дзіць (фундамент)
3) падцягну́ць (што-н., пад што-н.)
II unterzíehen
*
1.
vt падвярга́ць
2.
(sich) падвярга́цца
sich éiner Prüfung ~ — здава́ць экза́мен [іспы́т]; цярпе́ць (напр., катаванні)
únter=
аддз. і неаддз. прыстаўка, звычайна ўказвае на рух пад што-н., дзеянне пад чым-н.: únterbreiten падсціла́ць; unterbréchen перапыняць, перабіваць, перарыва́ць
Úntiefe
I
f -, -n мель, мелізна́
II
f -, -n бе́здань, бяздо́нне; прадо́нне
Úntier
n -(e)s, -e звяру́га, страшды́ла, пачва́ра
untílgbar, úntilgbar
a
1) невынішча́льны
2)
éine ~е Schuld — неапла́тны доўг (тс. перан.)
untrágbar, úntragbar
a непасі́льны, невыно́сны, немагчы́мы
untrénnbar, úntrennbar
a
1) непадзе́льны, неаддзе́льны
2) неразлу́чны
3) грам. неаддзяля́льны
Úntreue
f - няве́рнасць, здра́да
éine ~ an j-m begéhen* — здра́джваць каму́-н.
untröstlich, úntröstlich
a няўце́шны, несуце́шны