hinéinziehen
*
1.
vt уця́гваць (у розн. знач.)
2.
vi (s) захо́дзіць, увахо́дзіць, заязджа́ць (унутр)
hinéin=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух унутр у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinéinlegen кла́сці, укла́дваць
hínfahren
*
1.
vt адво́зіць
2.
vi (s)
1) з’е́здзіць, пае́хаць (куды-н.)
Hínfahrt
f -, -en пае́здка (куды-н.), пае́здка ў адзі́н кане́ц
auf der ~ — па даро́зе туды́, у час пае́здкі туды́
Hínund Hérfahrt, Hínund Rückfahrt — прае́зд [пае́здка] туды́ i наза́д
hínfallen
* vi (s) па́даць, упа́сці
hínfällig
a хі́сткі, трухля́вы, сла́бы
~ wérden — слабе́ць, тра́ціць сі́лы; парахне́ць
Hínfälligkeit
f -
1) трухля́васць, ляда́часць, сла́басць
2) няўсто́йлівасць, хі́сткасць
3) перан. неабгрунтава́насць
hinfórt
adv ад (з) гэ́тага ча́су, надале́й
hínführen
1.
vt адво́дзіць, прыво́дзіць
2.vi ве́сці куды́-н. (пра дарогу)