únmenschlich
a нечалаве́чы, звышчалаве́чы
2) бесчалаве́чны, жо́рсткі
Únmenschlichkeit
f -, -en бесчалаве́чнасць, ва́рварства, жо́рсткасць
unmérkbar, únmerkbar, unmérklich
a непрыкме́тны, нязна́чны, неадчува́льны
únmissverständlich
a недвухсэнсо́ўны, зразуме́лы, я́сны
únmotiviert
[-vi:rt-]
неабгрунтава́ны, беспадста́ўны
Únmöglichkeit
f -, -en немагчы́масць, немажлі́васць
◊ vor der ~ weicht die Schúldigkeit — ≅ на няма́ і су́ду няма́
únmöglich, unmö́glich
a
1) немагчы́мы, нерэа́льны
2) немагчы́мы, нясце́рпны
j-n ~ máchen — знясла́віць, дыскрэдытава́ць каго́-н.
sich ~ máchen — дыскрэдытава́ць сябе́, станаві́цца нязно́сным
Únmut
m -s нездаво́ленасць, абурэ́нне
im érsten ~ — з гара́чкі; пагарычыўшыся