táumeln
vi (h, s)
1) хіста́цца; дрэ́нна стая́ць на нага́х
er táumelte vor Fréude — у яго́ кружы́лася галава́ [ён п’яне́ў] ад ра́дасці
zu Bóden ~ — пахісну́цца і ўпа́сці
Tausch
m -(e)s, -e абме́н, ме́на
éinen ~ ábschließen* — дамо́віцца [заключы́ць дагаво́р] адно́сна абме́ну
táuschen
vt, vi мяня́ць, абме́ньваць (gegen A – што-н. на што-н.) мяня́цца (з кім-н., чым-н. – mit D)
Blícke ~ — абме́ньвацца по́зіркамі; перагляну́цца
Táuschwert
m -es, -e эк. ме́нная ва́ртасць
táusend
num ты́сяча
~ und áber~ — шмат ты́сяч
~e und ábertausende Ménschen — ты́сячы людзе́й
~ Téufel! — д’я́бальшчына!
~ Dank! — вялі́кі дзя́куй!
Táusend
I
n
1) -s, - (мера) ты́сяча; ты́сяча штук
etw. nach ~en verkáufen — прадава́ць што-н. ты́сячамі (штук)
2) -s, -e i - ты́сяча
vom ~ — прамі́ле
fünf vom ~ — пяць ты́сячных
3) -s, -e i -, часцей pl (неазначальная колькасць) ты́сяча
víele ~e — мно́га ты́сяч
ein Paаr ~ Ménschen — не́калькі ты́сяч людзе́й
II
f -, -en (лік) ты́сяча