krümmen
1.
vt крыві́ць, скрыўля́ць, згіна́ць
kéinen Fínger (für A) ~ — па́льцам не паварушы́ць (дзеля каго-н., чаго-н.) (тс. перан.)
2.
(sich)
1) выгіна́цца, ку́рчыцца (ад болю)
2) рабале́пстваваць, нізкапакло́ннічаць
Krümmung
f -, -en вы́гін, заві́ліна; крывізна́
Krüppel
m -s, - кале́ка, інвалі́д
j-n zum ~ schlágen* [máchen] — скале́чыць каго́-н.
krüppelhaft
a пакале́чаны, скале́чаны
Krýpta
f (-, -ten) археал. кры́пта