Kléidung
f -, -en адзе́нне, во́пратка, убра́нне
Kléidungsstück
n -(e)s, -e ча́стка ўбо́ру [во́праткі]
klein
1.
a мале́нькі, малы́
~ von Wuchs — невысо́кага ро́сту
der ~e Fínger — мізі́нец
von ~ auf — зма́лку, з мале́нства
2.
adv
bis ins Kléinste — да дро́бязей
~ ánfangen* — пачына́ць з мало́га
ein Wort ~ schréiben* — піса́ць сло́ва з мало́й лі́тары
ein ~ wénig — тро́шкі, кры́шку
~ béigeben* — пакара́цца, скара́цца, уступа́ць
◊ ~, áber fein — ≅ малы́ залатні́к, ды дарагі́
Kléinarbeit
f - карпатлі́вая рабо́та
mühselige [léidliche] ~ — мару́дная [ну́дная] рабо́та
Kléinauto
n -s, -s малалітра́жны аўтамабі́ль
Kléinbahn
f -, -en чыг. вузкакале́йка
Kléinbauer
m -s i -n, -n дро́бны селяні́н, селяні́н-бядня́к
Kléinbetrieb
m -(e)s, -e дро́бная вытво́рчасць; дро́бнае прадпрые́мства; дро́бная зяме́льная гаспада́рка
Kléinbürger
m -s, - мешчані́н; дро́бны буржуа́