wánkelmütig
a нерашу́чы, які́ вага́ецца
wánken
vi (h, s)
1) хіста́цца, калыха́цца; пахісну́цца, пакалыхну́цца
ihm wánkten die Knie — у яго́ задрыжа́лі кале́ні
er wánkte nach Háuse — ён пайшо́ў хіста́ючыся дадо́му
2) вага́цца, быць нерашу́чым
3) не вы́трымаць (націску)
nicht ~ und nicht wéichen* — цвёрда стая́ць, вы́трымаць
Wánken
nach lángem Schwánken und ~ — пасля́ до́ўгіх хіста́нняў [вага́нняў]
etw. ins ~ bríngen* — расхіста́ць, раскалыха́ць што-н.
wann
adv калі́
seit ~ — з які́х часо́ў?
dann und ~ — ча́сам, раз-по́раз
Wánnenbad
n -(e)s, -bäder
1) ва́нна (працэдура)
2) ва́нны пако́й
3) ла́зні з ва́ннамі [купе́лямі]
Wanst
m -(e)s, -Wänste
1) пу́за, трыбу́х
2) таўсту́н, пуза́н
sich (D) den ~ vóllschlagen* [füllen] — груб. набі́ць сабе́ пу́за
Wánze
f -, -n клоп
du, so éine ~! — разм., груб. ах ты, паразі́т!
Wáppen
n -s, - герб
Kopf óder ~? — аро́л ці [або́] рэ́шка?
sein ~ beschmútzen — запля́міць свой го́нар [сваё імц]