hínter=
I
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух назад, размяшчэнне ззаду чаго-н.: híntergehen* ісці́ наза́д; захо́дзіць зза́ду
II
неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:
1) на патаемнае дзеянне, падман: hinterzíehen* уто́йваць (грошы), ухіля́цца ад плацяжу́
2) на пакіданне, адкладванне: hinterlássen* пакіда́ць пасля́ сябе́
híntun
* vt падзе́ць, паста́віць, пакла́сці
hinúnter
adv
1) уні́з, до́лу (у напрамку ад таго, хто гаворыць)
2)
~ mit j-m, etw. (D)! — дало́ў каго́-н., што-н.!
hinúntergehen
* vi (s) сыхо́дзіць (долу)
hinúnter=
аддз. дзеясл прыстаўка, указвае на рух зверху ўніз у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinúntergehen* сыхо́дзіць уні́з
hinüber
adv це́раз, праз, на той бок, на тым баку́
hinübergehen
* vi (s)
1) перахо́дзіць (на другі бок)
2) паміра́ць
hinüberziehen
*
1.
vt пераця́гваць
2.
vi (s) перабіра́цца (на другі бок, у другі дом)