hínstrecken
1.
vt
1) праця́гваць
2) валі́ць з ног
2.
(sich) расцягну́цца, ле́гчы
Híntegedanke
m -ns, -n за́дняя ду́мка; патае́мная заду́ма
◊ ~n háben — ≅ трыма́ць ка́мень за па́зухай
hintendréin
разм. гл. hinterdrein, hintenherum
hintenherúm
adv упо́тайкі; наўко́льным шэ́цхам
hínter
I
1.
prp (D) – на пытанне «дзе»?; (a) – на пытанне «куды»? за, зза́ду, за спіно́й
2.
a за́дні, ты́льны
Hínterachse
f -, -n аўта за́дняя вось
Hínterbein
n -(e)s, -e за́дняя нага́
sich auf die ~e stéllen — уста́ць на дыбы́ [ды́ба]; перан. упе́рціся, занараві́цца
mit ~en schlágen* — брыка́цца
Hínterbliebene
sub m, f -n, -n блі́зкі свая́к нябо́жчыка, блі́зкая свая́чка нябо́жчыка; pl сям’я́ нябо́жчыка