Krieg
m -(e)s, -e вайна́
éinen ~ áuslösen — распалі́ць вайну́
éinen ~ erklären — аб’яві́ць вайну́
in den ~ zíehen* — ісці́ на вайну́
~ bis aufs Mésser — вайна́ не на жыццё, а на смерць
den ~ entfésseln — развяза́ць вайну́
den ~ führen — ве́сці вайну́
zum ~(e) rüsten — узбро́йвацца, рыхтава́цца да вайны́
zum ~ tréiben* — уця́гваць у вайну́
kríegen
I
vt разм. атры́мліваць, здабыва́ць
Húnger ~ — вы́галадацца
éinen Mann ~ — вы́йсці за́муж
er ist nicht tot zu ~ — ≅ ён жыву́чы як змяя́
II
vi уст. ваява́ць, ве́сці вайну́
Kríeger
m -s, - во́ін, вая́р, салда́т
Kríegerdenkmal
n -s, -mäler по́мнік пале́глым во́інам
Kríegsausbruch
m -(e)s, -ausbrüche пача́так вайны́
Kríegsbereitschaft
f - гато́ўнасць да вайны́, баява́я гато́ўнасць
Kríegsbericht
m -(e)s, -e аператыўная зво́дка
Kríegsberichterstatter
m -s, - вае́нны карэспандэ́нт [агляда́льнік]
Kríegsbeschädigte
sub m -n, -n інвалі́д вайны́