stándhalten
* аддз. vi
1) (D) сто́йка трыма́цца, устая́ць (перад чым-н.)
2) аказа́цца абгрунтава́ным
Stándkampf
m -(e)s, -kämpfe спарт. барацьба́ у сто́йцы
Stándort
m -(e)s, -e
1) ме́сца стая́нкі (аўтамашын)
2) ме́сца размяшчэ́ння (вайсковай часці); гарнізо́н
Stándortwache
f -, -n гарнізо́нная ва́рта
Stándpauke
f -, -n разм. наганя́й, прачуха́нка
Stándpunkt
m -(e)s, -e
1) пазі́цыя, месцазнахо́джанне
2) пункт по́гляду
er ist von séinem ~ nicht ábzubringen — яго́ не́льга перакана́ць
vom ~ der Wíssenschaft — з пу́нкту по́гляду наву́кі
das kommt auf den ~ an — гэ́та зале́жыць ад пу́нкту по́гляду
Stándquartier
n -s, -e вайск. (пастая́нная) стая́нка
Stándrecht
n -(e)s зако́ны вае́ннага ча́су
stándrechtlich
a
1) па прыгаво́ру [прысу́ду] вае́нна-паляво́га суда́
2) па зако́нах вае́ннага ча́су
Stánge
f -, -n
1) шост, жэ́ры́ка; стрджань; дрэўка (сцяга); спарт. шта́нга
die ~ hében* — вы́ціснуць шта́нгу
2) разм. бамбі́за
bei der ~ bléiben* — праяўля́ць вы́трымку да канца́
das kóstet éine ~ Geld — гэ́та кашту́е про́цьму гро́шай
éine ~ ángeben* — хвалі́цца