stándhalten
* аддз. vi
1) (D) сто́йка трыма́цца, устая́ць (перад чым-н.)
2) аказа́цца абгрунтава́ным
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)