Únglück
n -(e)s, -e няшча́сце, бяда́, бе́дства, напа́сць
ein berúfliches ~ — няшча́сны вы́падак на вытво́рчасці
~ über ~ — бяда́ за бядо́ю
~ stíften — прыно́сіць бяду́ [го́ра]
j-n ins ~ stürzen [bríngen*, tréiben*] — наклі́каць бяду́ на каго́-н.
ihn hat ein schwéres ~ getróffen — яго́ напатка́ла вялі́кае го́ра
das ist ében das ~! — вось дык бяда́!
únglücklicherweise
adv на няшча́сце, на бяду́, на лі́ха
Únglücksfall
m -(e)s, -fälle няшча́сны вы́падак, катастро́фа, ава́рыя
Únglückskind
n -(e)s, -er разм. няўда́чнік, няўда́ліца
Únglücksrabe
m -n, -n вяшча́льнік няшча́сця
Úngnade
f - нямі́ласць, няла́ска
in ~ fállen* — стра́ціць ла́ску, тра́піць у нямі́ласць
j-n in ~ sétzen — быць нямі́ласцівым да каго́-н.
úngnädig
a нямі́ласцівы, неласка́вы, непрыхі́льны