Саша́ ’шаша’ (Касп., Сцяшк., Сл. ПЗБ, Мат. Гом., Ян., Нар. лекс., Янк. 2, Янк. 3.). Рус. нар. саша́ ’тс’. З шаша (гл.) у выніку дысіміляцыі.
Сашні́к ’рабочая частка сахі, культыватара, веялкі — востры жалезны нарог’ (ТСБМ, Тарн., Выг., Клім., ДАБМ, камент., 826). Укр., рус. сошни́к, польск. дыял. (лінгвагеаграфію гл. Кандрацюк, Бел.-польск. ізал., 54) sosznnik, sasznik, susznik ’тс’. Ад саха з суф. ‑нік. Упершыню фіксуецца ў другой палове XVI ст. Падрабязна гл. Смулкова, 29 і наст.
Сашо́к ’шашок’ (Касп.), сашак (Інстр. 2). З шашок (гл.) у выніку слогавай дысіміляцыі.
Сашча́ ’даска, аснова сахі’ (Касп.). Відаць, скарачэнне ад сашчэпа < сашчапіць (гл.) або непасрэдны дэрыват ад сашчапіць.
Сашчаві́к ’падбярозавік’ (Сл. ПЗБ). З *чашчавік ад чашча (гл.).
Сашчапу́ліваць ’стульваць (губы)’ (Юрч.). Рус. дыял. арл. сощепу́лить ’тс’. Відавочна, да шчапіць (гл.) з экспрэсіўным нарашчэннем ‑ул‑ (параўн. Смаль-Стоцкі, Приміт., 98 і наст.). Сюды ж і сашчалюпіць (рыба віз вады зябры то сышчалюпя, то рышчалюпя — Яшк., З жыцця) з метатэзай л і п.
Сашчарэ́піць ’сашчапіць’ (Нар. сл.). Ад сашчапіць з экспрэсіўным нарашчэннем ‑ер‑ і наступнай метатэзай. Параўн. ашчаперыцца і ашчарэпіць.