Verbum

Адпіна́ць ’адгарожваць, адвязваць’ (БРС, Гарэц.), адпінацца ’адмаўляцца’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Касп.) да пяць (гл.).

Адпіра́ць ’занесці або завесіць што-небудзь’ (Шат.), гл. перці. Магчыма, балтыйскі семантычны ўплыў. Параўн. літ. atspìrti ’падпіраць, падстаўляць’.

Адпіргну́ць ’адштурхнуць’ (Шат.). Відаць, кантамінацыя перці (гл.) і піхаць (гл.).

Адплікну́ць ’адшпіліць, выпрагчы каня’ (Янк. I), мабыць, з польскага (параўн. польск. plik звязка’).

Адпо́ўшчыць ’надаваць аплявух’ (Шат.). Магчыма, да ад‑по‑уш‑ч‑ыць ’ударыць па вуху’. Не выключана таксама сувязь (кантамінацыя) з ушчуваць ’караць’ (гл.).

Адпра́ва ’царкоўная служба’ (Касп., Нас.) да правіць (гл.).

Адпра́жыць ’пабіць, аддубасіць’ (Бяльк.) да пражыць (гл.). Гл. адпраніць.

Адпра́ніць ’крэпка пабіць’ (Шат.), гл. прануць ’кінуць’. Відаць, кантамінацыя прануць і адпражыць (гл.).

Адпрата́ць ’пабіць, адлупцаваць’ (Нас., Юрч.) да пратаць (гл.). Параўн. таксама рад адпраніць, адпражыць, які дэманструе фонасемантычнае прыпадабненне.

Адпрыччы́ць ’адвучыць ад дому каго’ (Шат.). Гл. адпрэчыць.