Verbum

брод Мелкае месца ў рацэ, возеры, старыцы, балоце, па якім пераходзяць пешшу, пераязджаюць з возам (БРС). Тое ж бред, брёд (Віц. Рам. Мат.).

□ ур. Тата́рскі брод паміж вв. Жыцін і Кромка каля р. Пціч (Серб. 1915), ур. Брод (лажок) каля в. Папоўка Слаўг. ур. Брадок каля в. Лясная Слаўг.

бро́днік Зараснік вярбы Salix caprea L. (Азяр. Касп.). Тое ж лаза́ (Слаўг.).

бро́ўка

1. Дзярновы край канавы, поля, дарогі, берага ракі, рэчкі (Слаўг.).

2. Дзярновая мяжа паміж участкамі поля (Слаўг.).

3. Край абрыву (БРС).

□ в. Броўкі Мін.