Verbum

дубро́ва

1. Дубовы лес, гай (БРС). Тое ж дуброўкі, дуброўнае месца (Слаўг.).

2. Лісцёвы лес (Зах. і Усх. Палессе Талст., Ст.-дар.).

3. Змешаны лес (Краснап. Бяльк., Крыч., Сал.).

4. Бярэзнік (Смарг.).

5. Сасоннік, хваёвы лес (Ст.-дар.). Тое ж дуброўка (Краснап. Бяльк.).

6. Трава, якая расце ў лесе або від кармавых траў (Цэнтр. Палессе Талст.).

7. Балота (Уш.).

□ ур. Белая Дуброва (поле) каля в. Прудок Слаўг., ур. Дуброва (хваёвы лес) каля в. Пасека Ст.-дар.

дубро́віца Невялікі дубовы лес; гай (Сал.).

□ ур. Дубровіца (дуброва) каля в. Яскавічы Сал.

дуб'е́

1. Дубовы лес (Стол.). Тое ж ду́б'е (Нас. АУ), дуб'ё (Слаўг.), дуб (Слаўг.).

2. Магутныя, вялікія дубы (Стол.). Тое ж дуб'ё, дубаўі́шча, дубішча (Слаўг.).

□ ур. Дуб Круп., в. Добры Дуб Слаўг.

дукт

1. Мяжа (лац. назва ў старых бел. актах і цяпер у Леп., Уш.).

2. Абвод граніц; гранічная лінія, якую вёў падкаморый на спрэчным месцы і абазначаў капцамі, насечкамі на дрэвах у лесе і па́лямі ў балоцістых месцах (Гарб., Вілен. 1753 АВАК, XII, 48).

ду́ла

1. Багаты рыбай заліў ракі, які злучаецца з ракой або аддзелены ад яе наносным пяском (Смален. Дабр.).

2. Лужына (Сен. Касп.).

дуна́й Агульная назва вялікай ракі ў беларусаў (Рам. Мат., Слаўг.).

□ Задуноўе — частка г. Віцебска за рэчкай Дунайкай (Шэйн БП., 776).

ду́най Назва нязначных рачулак на Случчыне (Мал. 172).

□ ур. Ду́най (поплаў і высахлая рэчка) каля в. Малева Нясв.

дурні́шнік Зараснік дурнічніку Vaccinium uliginosum L. (БРС).

дух

1. Прасечаная пелька ў лёдзе ракі для лоўлі рыбы (Нас. АУ). Тое ж ду́хі (Рэч.).

2. Цёплы летні вецер (бел. азбукоўнікі XVI—XVII стст. Судн. 307, Слаўг.).