Verbum

база́р

1. Адкрытае месца, дзе адбываецца гандаль; гандлёвая плошча (паўсям.).

2. Гандлёвы дзень (Грыг. 1850).

3. Месца ў горадзе, мястэчку, дзе гандлявалі ўсім, апрача жывёлы (Ветк.).

байда́н

1. Месца, пакінутае для пашы (Нас.).

2. Адкрытае для ветру месца (Віц.).

3. Месца на неўрадлівай, пясчанай ці забалочанай сенажаці, дзе расце трава сівец Narus stricta (Докш.).

□ ур. Байдан (поле) каля в. Каменка Чав.

байдарынка Месца, якое зарасло ядлоўцам (Пін. Булг. 192).

байра́к

1. Сухое рэчышча ў яры (Гом., Слаўг., Грыг. 1850). Тое ж буйрак. (Грыг. 1850).

2. Месца, якое зарасло бур'янам, пустазеллем (Пін. Булг. 193).

байстры́нь Быстрыня, месца хуткага цячэння на рацэ (Слаўг.). Тое ж байстрыня́, быйстрыня́, быйстры́нь (Слаўг.).

бакаві́на́

1. Затока ў рэчцы са стаячай вадой, дзе мочаць лён і каноплі (Слаўг.).

2. Край дарогі, броўка; бок, схіл дарогі (Нас., Слаўг.).

бакаві́цка Прызба кругом варыўні (Ст.-дар.).

балато́ў́е Балоты; мясцовасць, багатая балотамі (Слаўг.). Тое ж балатаўё, балатовічча, балатовішча, балатовічышча, балатоўнічча, балатня́ (Слаўг.).

балацві́на́ Малое балотца; балоцістае месца; забалочаная нізіна сярод поля або ў лесе; лужына; вадасцёкавая яма (Слаўг.). Тое ж балаці́на́, балаця́нка, балацві́нка (Слаўг.), балаці́на (Глуск., Сал.), балаця́нка (Пар., Рэч., Усх. Палессе Талст.).

балацю́га Вельмі вялікае, звычайна непраходнае балота (Слаўг.). Тое ж балацю́жжа, балацю́жышча, балацю́гінне (Слаўг.).